27 Nisan 2008 Pazar

BENİMLE KAL

BENİMLE KAL

BENİMLE KAL
Özledim seni yine. Daha görüşmeyeli ne kadar oldu ki?
Tuhaf Bir şey bu... Göremeden de dokunamadan da sevebiliyormuş insan… Sadece gözle görebilmek değil de; her zaman yanında olduğunu bilmek, Her anımda benimle olduğunu bilmek... Aynı şehrin havasını soluyamasak ta hani derler ya, baktığımız gökyüzü bir! Güneş... Yıldızlar... Hatta şu senin baktıkça beni hatırla dediğin yıldız bile bir…
Nereye bakarsan sen, dalıyorum bende senin bakışlarına…
Sen neyi görüyorsan, görüyorum bende onu…
Sen neye üzülüyorsan, yüreğim yanıyor hissediyorum bunu…
Sen neye gülüyorsan; gözündeki ışık benim dünyama doğuyor... Sevinçlerim oluyor…
Yanımdayken… Hiç bitmesin diyorum… Hiç geçmesin şu zaman… Olmasın sabahlar... Ayırmasın senle beni... Uykular kalksın sevda vakitlerinde... Hiç uyumayalım... Daldığım tek yer gözlerin olsun… bakmaya doyamadığım güzel gözlerin…
Gücenmesin diyorum şu yamalı aşklar; sevdama... Kıskanmasınlar bizi…
Bu yüzden haykıramıyorum sana olan sevgimi… Bu yüzden benlesin, bendesin sadece… Taa içimde... En güzel yerinde yüreğimin... Hiç değişmeyecek yerinde…
Bazen "rüyamı" diye düşünmeden edemiyorum... En güzel rüyam... Bıraksınlar uyandırmasınlar beni hiç…
Rüyaysa bu, gerçeği görmek istemiyorum... Sensiz gerçeklerde olmak..içimi ürpertiyor…
"Sensizlikten olsa gerek Çekilmez oldu buralar…"
Üşüyorum… Kısa ayrılıklarda... Uzatsan ellerini uzaklardan... Sensizlikte buz tutan ellerim seninle çözülse… Seninle derman bulsa bu can...
Yüreğime Yüreğini eklesen, Seninle iyileşsem…
Mutlu kal sevdiğim.. Hep dediğim gibi..
Benimle Kal

Hiç yorum yok: