25 Nisan 2009 Cumartesi

YARDIM SEVEN ÇOCUK



Bir varmış, bir yokmuş,
Evvel zaman içinde,
Kalbur saman içinde,
Ben giderim çarşıya,
Saklı saman içinde.
Saman yelde dağıldı,
Uçtu gitti havaya,
Uzakta bir ev gördüm,
İçinde bir çocuk gördüm,
Ne çok yakında, ne de çok uzakta.
Şehirlerden bir şehirde Oğuzhan adında bir çocuk yaşarmış. Oğuzhan'ın kötü bir huyu varmış. Çok tembelmiş. Kimseye yardım etmek istemezmiş. Oğuzhan'ın ihtiyar bir babaannesi varmış. Yaşlı kadıncağız bir gün susadığında Oğuzhan'dan bir bardak su istemiş.
Oğuzhan ise yerinden bile kıpırdamadan;
-Öf be!... İkide bir benden su istiyorsun, kalkıp alsana; ayakların var. Niye beni çağırıyorsun? diyerek onu azarlarmış.
Babaannesi;
-Oğlum ben çok yaşlıyım, ayaklarım ağrıyor. Yerimden kalkamıyorum. Seni hiç yormak ister miyim? dermiş üzülerek.
Oğuzhan ise;
-Bıktım senin isteklerinden, diyerek sokağa gitmiş.
Sokakta oynadığı bir gün, mahallelerinde oturan yaşlı bir teyze, ondan yardım istemiş. Pazardan gelen yaşlı teyzenin elleri kolları dolu olduğundan güçlükle yürüyormuş. Oğuzhan, yaşlı kadını görür görmez başını çevirmiş. Başka yere bakıyor gibi yapmış. Ama yaşlı kadın o kadar tıkanmış, yorulmuş ki Oğuzhan'ın yanında durmuş.
-Oğuzhan, Oğuzhan!... diye seslenmiş.
Oğuzhan istemeden bakmış.
-Bana biraz yardım edebilir misin? Şu torbayı eve kadar götürebilir misin? diye ricada bulunmuş yaşlı kadın.
Oğuzhan yardım etmeyi hiç sevmediği için;
-Hayır götüremem, eve geç kalıyorum, demiş.
Koşarak eve gitmiş. Yatağına yatmış ve uyumuş.
Uyur uyumaz bir rüya görmeye başlamış. Rüyasında Oğuzhan yaşlanmış, beli bükülmüş, dede olmuş. Karısı ona;
"Hadi git pazardan alışveriş yap, evde bir şey kalmadı." demiş. Oğuzhan güçlükle yerinden kalkmış, her tarafı ağrıyormuş. Pazara gitmiş, alışveriş yapmış. Fakat aldıklarını taşıyamıyormuş. Bir çocuktan yardım etmesini rica etmiş. Çocuk ona yardım etmemiş. Yolda başka çocuklara, gençlere söylemiş, onlar da yardım etmemişler. İhtiyar Oğuzhan terlemiş, terlemiş... Kolları ağrımış, bacakları yürüyemez olmuş. Küçüklerin, gençlerin ona yardım etmemeleri o kadar da zoruna gitmiş ki... Elindekileri bırakmış ve ağlamaya başlamış. Kan ter içinde ağlayarak uyanmış. Tıpkı rüyasındaki gibi her tarafı terler içindeymiş ve ağrıyormuş. Büyüklerin küçüklerden bir şey isteyince "Hayır" cevabını almaları ne kadar da zor-muş, diye düşünmüş.
Koşarak babaannesinin yanına gitmiş.
- Babaanneciğim! Özür dilerim, bugüne kadar seni çok
Üzdüm; bundan sonra benden ne istersen yapacağım, demiş.
Babaannesi Oğuzhan'ın bu sözlerine çok şaşırmış ve çok sevinmiş. O günden sonra Oğuzhan babaannesine seve seve uardım etmiş. Elinde ağır çantalar, paketler gördüğü büyüklerin hemen yardımına koşmuş.
- Size yardım edeyim, evinize kadar götüreyim, diye kendisi yardım teklifinde bulunmuş. Büyükler de bu akıllı, yardım sever çocuğu çok sevmişler. Oğuzhan o günden sonra başkalarına yardım edince kendisinin de çok mutlu olduğunu farketmiş.
Darısı yardım sevmeyenlerin başına...
Sema Maraşlı - Bana Bir Masal Anlat

Hiç yorum yok: